فیکوس لیراتا

چستر قشنگم خیلی وقته برات ننوشتم ! خیلی وقته پستی اینجا فقط برای تو به ثبت نرسیده ...

امشب میخوام دوباره مثل قبلنا برات بنویسم ، بنویسم که چقدر این روزا درمانگری ، چقدر میون این همه استرس آرامش بخشی برای ذهن و روان من . چقدر حالم کنارت آرومه .

نگاهت موج دریای شماله ، دلم میخواد که غرق این نگاه شم

چشای تو خلیج تا ابد فارس الهی من فدای اون چشا شم

تن تو تخت جمشید عزیزم دلت زاینده رود عشق و احساس

کنار تو ندارم درد غربت تو باشی سرزمین من همین جاست

چه تصویر قشنگی داره این عشق

شبیه مستی تو شعر خیام

چقدر شیرین لحن شرقی تو

چقدر خوبه که هستی توی دنیام

این متن آهنگی که همین الان یعنی 2 ساعت از نیم شب گذشته دارم بهش گوش میدم ! نشستم توی پذیری و با فکر به تو که خوابی این آهنگ و گوش میدم و دلم لبریز میشه از عشقت ...

من از این عشق ناب آریایی

به فصل تازه‌‌‌ای از خود رسیدیم

کنار تو جهان و عاشقانه

بدون مرز و بی محدوده دیدم

سبک بال و رها و شاد و آزاد

یه ابر عاشقم رو شونه‌ی باد

چنین احساس خوبی رو عزیزم

حضور مهربون تو بهم داد

و فقط خدا میدونه چقدر این آهنگ حرف دل منه ! انگار متن ترانه رو من نوشته باشم برای تو . انگار که این شاعر جای من بوده ، انگار که یکی عین تو کنارش بوده و تموم حس‌های نابی رو که تو به من هدیه دادی توی زندگی یکی به شاعر این ترانه هدیه داده قبلا .

نمیدونی که چقدر خوشحالم از اینکه توی دنیای منی ، از اینکه انقدر زندگی من با تو آرومه . این آرامشی که کل وجودمو در برگرفته بهترین هدیه‌‌‌ای که تو بهم دادی تا حالا . ارامشی دست نیافتنی که حتی اگه دنیای پیرامونم منفجر هم بشه از جاش تکون نمیخوره ، چسبیده به دل و روح و روانم و نمیذاره تو هیچ شرایطی بهم ریخته بشم و نمیذاره هیچ چیزی توی دنیا از یه حدی بیشتر دلخورم کنه . این با ارزش ترین محبت دنیاست که عشق به من داده که حضور تو ، توی زندگیم باعثش شده .

منی که تو خانواده‌‌‌ای پر تنش بزرگ شدم و از بچگیم با انواع تنش‌ها روبه رو بودم بدون ذره‌‌‌ای آرامش قدر این ارامش و میفهمم ! قدر تو رو میدونم ، قدر زندگیمون و ، عشقمون و ...

میدونی تو به جز آرامش چیزای با ارزش زیادی به من هدیه دادی ، به من یاد دادی که میتونم خیلی فراتر از خودم باشم و باید خودمو باور کنم به من یاد دادی که قرار نیست با ازدواج زندگی شخصیم تحت تاثیر قرار بگیره اونقدر که خودمو فراموش کنم . قرار نیست خودمو وقف تو و خونه داری و در آینده بچه داری کنم . اینکه همش بهم یاد آوری میکنی که من تازه 23 سالمه و تازه اول راهم و هنوز میتونم خیلی پیشرفت کنم توی زندگیم و کلی موفق شم و به همه‌ی ارزوهام برسم خیلی برام قشنگه . اینکه امشب بعد از تعریف کردن از زندگی اون دختر 21 ساله‌‌‌ای که توی فرانسه درس میخونه بهم گفتی وقتی رفتیم توام اونور عکاسی میخونی توی دانشگاه و یه عکاس معروف میشی خیلی برام قشنگ بود . تو همیشه این طوریی ، تو اوج ناامیدی و شاید حسرت یه حرفی میزنی که انگار قلبم منفجر میشه از نور امیدی که به واسطی‌ی حرف تو دلم رو روشن کرده .

تو همه جوره جوری با من ! همه جوره و این دقیقا پاداش همون کار خوبیه که یه وقتی‌ی گوشه‌‌‌ای از زندگیم بدون هیچ چشم داشتی انجام دادم . تو یه جایزه‌ی با ارزشی که خدا به من داده تا منو تشویق کنه برای بهتر زندگی کردن ، تو کنار منی تا خدا بهم بفهمونه ببین دختر تو لیاقتت همچین مرد خوب و خفن و فوق العاده‌‌‌ای ! تو لیاقتت همچین زندگیی . همچین ارامشی همچین عشقی همچین سوپرایزای وقت و بی وقتی . تو لیاقتت اینه پس خوب زندگی کن پس یه طوری پیش برو که همه بفهمن لیاقتشو داشتی .

من لیاقتتو دارم ! قول میدم که از اینکه کنار منی و همسر منی و تاج سر منی در آینده خیلی خیلی افتخار کنی . قول میدم منو به همه‌ی دنیا نشون بدی و بگی اون خانوم خوشگله زن منه‌ها .

دوست دارم عزیز تر از جونم

با اینکه این روزا خیلی نگرانتم از بابت اینکه سرکار میری و از بابت این کرونا که دنیای همه رو تحت شعاع قرار داده اما بیا نترنسیم از هجوم ابرای تیره . ما بالاخره از پس این کرونا برمیایم و یهو به خودمون میایم میبینیم که نه تنها غول کرونا رو شکست دادیم بلکه مراحل مهاحرت رو هم پشت هم گذاشتیم و توی هواپیما به روزایی که سپری کردیم فکر میکنیم و کیف میکنیم از صبوری و تحمل و عشقمون به همدیگه.

منو دورت برگردون ، منو از تب بسوزون

برقصون و بچرخون

+ چقدر این پست رو دوست دارم :)